donderdag 30 juni 2011

Onelegged Peter

Op zoek naar een nickname ben ik uitgekomen bij de titelnaam van deze blog. Diegenen die mij kennen kunnen deze naam snel verklaren. Voor diegenen die dat niet kunnen: Ik heb maar 1 been. Of liever gezegd, ik heb 1 been. Of nog anders gezegd, ik heb 1 been niet (meer). Maar ik zie het anders: Ik heb nog 1 been. Voor hetzelfde geld had ik er geen. Begrijpt u? Daarvoor had ik er dus meer. 2 om precies te zijn. Maar door verwijdering van een tumor uit mijn been, stond 1 been van die 2 al 8 jaar gefixeerd, stijf. Tumor weg, maar ook buigzaamheid weg. Vrij lastig, vooral met zitten. Maar goed, dat duurde maar 8 jaar.  Weer een tumor in mijn gefixeerde been/heup, dus nu geen risico's: Alles weg. En toen had ik er nog maar 1. Ik bedoel: Ik heb er nog een. Dat is zoals ik het zie: Ik heb er nog een, met de klemtoon op het 2e woord in die frase.
Omdat dit allemaal speelde in de jaren van mijn adolescentie heb ik nu als 46-jarige een langdurige geschiedenis, die ik de rest van mijn bestaan meeneem. In 1984, ik was 19, is er een tumor ontdekt en verwijderd, in 1993 weer. Nu 2011, 18 jaar na dato leef ik nog elke dag met de herinnering en angst. Al is dit laatste enorm afgenomen. Maar ook mijn leven is doorgegaan met heel veel mooie en minder mooie dingen. Maar altijd met het K-woord als bagage.
Dit betekent echter niet, dat in mijn leven geen plaats is voor geluk, liefde, humor, genot, ontspanning, sport enz. enz. Jawel, net zoals er plaats is voor verdriet, drama, haat, pijn,  spanning, stress enz.enz.
Ik deel graag mijn ervaringen en menig. Ik wil mijn opinie verspreiden.Ook wil ik a.h.v. vragen van lezers columns/blogs schrijven. Ik heb overal een mening over. En ik deel die nu eenmaal graag. Voila, de geboorte van dit blog. Fictie zal worden afgewisseld door non-fictie. Veel leesplezier!