zondag 3 juli 2011

Casino

Zojuist teruggekeerd van het Casino. Doen we 2 keer per jaar. Op of omstreeks haar en mijn verjaardag. Eerst een hapje eten, de keuken is er van zeer acceptabel niveau. De prijs/kwaliteitverhouding goed. De ambiance werkt op mij zeer prettig. Als telg uit een horecagezin niet vreemd, getuige ook het feit dat ik student was aan de Hotelschool  in Heerlen ten tijde van de ontdekking en verwijdering van mijn 1e kankergezwel. Er speelt altijd door mijn gedachte, dat als ik niet ziek was geworden, de kans aannemelijk zou zijn dat ik hier in het casino floormanager of maĆ®tre had kunnen zijn. Ik ben er wel de juiste en geschikte persoon voor. Ik zie alles. Ik zie wat de klant denkt en wenst. Aan zijn ogen, houding en gebaren. Ik zie het eerder als hem zelf. Jawel, als ik niet ziek was geworden was ik heel zeker manager of (mede)eigenaar van een (groot/vooraanstaand) horecagebeuren. Waarschijnlijk ook nog ver weg ergens in de wereld. Ik ben niet honkvast al vind ik het wel prettig "thuis" in mijn geboortestreek terug te komen om mijn gezicht af en toe te laten zien en te horen hoe het iedereen gaat. Natuurlijk heb ik vele malen erover nagedacht hoe ik toch in de horeca tussen de mensen actief zou kunnen zijn. Maar verder dan hersenspinsels en een enkel uitgewerkt plan is het nooit gekomen. Het dichtste bij was nog een uitgewerkt plan om een B&B-imperium te beginnen, waarbij elke B&B gerund zou worden door ex-kankerpatiĆ«nten met horecabloed. Die zijn er zat. Het idee was dan om verzekeraars zover te krijgen, dat zij hun klandizie die herstellende zijn van een kankeringreep (chemo, operatie) kon aanbieden zich te laten verwennen en een beetje bij te komen in een mooie omgeving onder de heerlijke Portugese/Spaanse/Italiaanse/Griekse of Turkse zon. Een voorziening dus. Als extra van de verzekeraar of waarvoor men zich tegen een symbolisch bedrag kan verzekeren. Plannen en kostenramingen/budgetten liggen nog ter inzage. Investeerders mogen zich alsnog melden.
Enfin. Het bloed stroomt nog steeds. En dat zal het wel altijd blijven doen. Ik ben voor de horeca geboren, maar kan er niets mee. Een frustratie die blijft. Van de 3 kelners vanavond in het restaurant was er 1 zeer geschikt. Die had ik zelf aangenomen kunnen hebben. 1 Was ook geschikt, maar nog niet volmaakt. 1 dame had ik na vanavond bedankt voor bewezen diensten. Wellicht was dit haar 1e avond. Als het goed is, zien we haar dan niet meer terug over 6 maanden als ik weer verjaar. Als we teruggaan naar het casino om het vanavond verloren bedrag terug te winnen van de staat.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten